بخش نخست: دنیاهای بیگانهی آشنا
هاتور
هاتور در واقع سیاره نیست، بلكه ماه كوچك و زیبایى است، كه در اطراف سیارهاى به همین نام گردش مىكند. سیارهى هاتور غیر مسكونی است و در منظومهى شَعْراى شامى (آلفا-كانیس مینور) قرار گرفته است. خورشید آن درخششى شش برابر خورشید زمین دارد و فاصلهى این دو با هم یازده سال نورى است.
ماه هاتور به دلیل داشتن جو رقیق و خورشیدى نارنجى رنگ، به شكل خاصى نور مىگیرد و تمام اشیاى سطح آن با آمیزهاى از رنگهاى سرخ و صورتى دیده مىشوند. بیشتر سطح این ماه را چمنزارهایى سرخرنگ پوشانده است كه به تناوب توسط بارش شهد سیراب مىشود. این باران در سطوح بالایى جو هاتور، در اثر واكنشهاى بیوشیمیایى پیچیدهای در حضور میکروبهای متنوع ساکن این جو تولید مىشود و بر سطح ماه هاتور مىبارد. بر سطح این ماه گونههاى زندهى بسیارى وجود دارند كه از این شهدهاى انباشته از انرژى تغذیه مىكنند. از خصوصیات هاتور این است كه ابر در آسمانش تشكیل نمىشود، و بخار آب پراكنده در جو رقیق آن هرگز متراكم نمىشود. تنها ابرهایى كه در جو این سیاره دیده مىشوند، گلههاى غولآساى حشراتى هستند كه به طور گروهى در ارتفاعات پایین پرواز مىكنند و براى تغذیه از شبنمهاى شیرین از چمنزارى به چمنزار دیگر مىروند. خاك هاتور سیاهرنگ است و شبهایى بسیار طولانى دارد.
گونههاى هوشمند: فاراش، اوشتار، آرنگ، واچو
ریشه: نام این سیاره از ایزبانوی مصری هاثور گرفته شده که نمایندهی زنانگی و باروری و زیبایی است. هاثور در زبان مصری باستان «اقلیم خورشید (هوروس)» معنی میداده است و اشاره است به وابستگی ماه هاتور به پرتوهای حیاتبخش خورشیدش.
ادامه مطلب: بخش نخست: دنیاهای بیگانهی آشنا – ورجمکرد
رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب