حرف ( غ )

غ

غازان (b تركى) امیرِ دیگ، یا اربابى كه ركابش پهن است، از ریشه‌‌ى تركى غازان (دیگ یا ركابِ پهن) [هفتمین شاه دودمان ایلخانى كه در 694ه’.ق مسلمان شد].

غازى (b عربى) جنگجو، اسم فاعل از ریشه‌‌ى غزوه.

غامِر (b عربى) بسیار نیكوكار، شكوهمند، اسم فاعل از ریشه‌‌ى غمر (شكوه).

غدیر (r عربى) آبگیر.

غزال (r b عربی) بره‌‌ى آهویى كه آنقدر بزرگ شده كه از مادر بى نیاز است.

غسّان (b عربى) تیزى و تندىِ جوانى، از ریشه‌‌ى غسن (شور).

غطفان (b عربى) كسى كه خوبزندگى مى‌‌كند، كسى كه مژه‌‌هاى بلند دارد.

غفار (b عربى) بخشاینده، چشم پوشنده، اسم فاعل از ریشه‌‌ى غفر (چشم پوشى) [از القاب خداوند].

غِفار (b عربى) خالِ روى صورت.

غفور (b عربى) پوشنده‌‌ى گناه، اسم فاعل از ریشه‌‌ى غفر (چشم پوشى) [از القاب خداوند].

غلام (b عربى) نوخط، پسر نوجوان.

غلوان (b عربى) نشاط جوانى.

غنّوم (b عربى) كسى كه بسیار غنیمت مى‌‌گیرد، از ریشه‌‌ى غنیمت.

غنى (b عربى) ثروتمند.

غنى (b عربى) ثروتمند، صفت از ریشه‌‌ى غنا [از القاب خداوند].

غَوث (b عربى) یارى.

غیاث (b عربى) فریادرس، از ریشه‌‌ى غوث [غیاث‌‌الدین جمشید كاشانى: ریاضیدان ایرانى].

غیثانَه (r عربى) سیراب از باران، از ریشه‌‌ى غوث.

غینگ (r Qing چینى) سبز-آبى.

غیو (r b )Qiu چینى) پائیز.

ادامه مطلب: حرف ( ف )

رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب