عشاقنامه عبید زاکانی
بخش ۲۱ – غزل
گر آن مه را وفا بودی چه بودی ورش ترس از خدا بودی چه بودی
دمی خواهم که با او خوش برآیم اگر او را رضا بودی چه بودی
دلم را از لبش بوسیست حاجت گر این حاجت روا بودی چه بودی
بتی کز وی بخود پروا ندارم گرش پروای ما بودی چه بودی
اگر روزی به لطف آن پادشا را نظر با این گدا بودی چه بودی
خرد گر گرد من گشتی چه گشتی وگر صبرم بجا بودی چه بودی
به وصلش گر عبید بینوا را سعادت رهنما بودی چه بودی
ادامه مطلب: عشاقنامه عبید زاکانی – بخش ۲۲ – رسیدن قاصد و بشارت و عنایت معشوق
رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب