گفتار سوم : خط کانادا
قلمرو: جنوب و مرکز هند
زبان: کانادا
دورهی رواج: سال ۴۷۰۰ – ۵۴۰۰ (۱۳۰۰م.- ۲۰۲۰م.)
خط «کانادا» برای نوشتن زبان کانادا به کار گرفته شده که به خانوادهی زبانهای تامیلی تعلق دارد و در هند مرکزی و جنوبی رایج است. این زبان در حدود سال ۴۷۰۰ (۷۰۰خ / ۱۳۰۰م.) نویسا شده است. در ابتدای کار با این نویسه متون سانسکریت نوشته میشدهاند و بعدتر برای نوشتن زبانهای محلی مثل تولو، کُونکانی، کُوداوا، هاوْیاکا و سانْکِتی به کار گرفته شدهاند و خطهایی خویشاوند مثل تِلوگو و سینْهالی و پِگوآیی را پدید آوردهاند.
خط کانادا در زبان محلی «اَکْشارَهمالَه» ( ) یا «وَرْنَهمالَه» ( ) نامیده میشود و از چپ به راست نوشته میشود. این خط ۴۹ حرف دارد که همه به طور مستقیم از خط کادامبا مشتق شدهاند. این حروف به سه ردهی واکه (سْوارَه: ) و همخوان (ویانْجَنَه: ) و نیمهمخوان (یوگَهواهَکّه: ) تقسیم میشوند که این آخری تقریبا هجانگار است. هر حرف یک شکل ظاهری نویسه (آکارَه: ) و یک صدای مشخص (سَبْدَه: ) دارد.
همخوانها به خط کانادا
بیتی از «کاویرَهجامَرگَه»، کهنترین متن ادبی به زبان کانادا، نویسهی کانادا
واکبرها در خط کانادا
حروف ترکیبی خط کانادا
عددنویسی به خط کانادا
ادامه مطلب: گفتار چهارم: خط تلوگو
رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب