سوشیانس تارنمای رسمی شروین وکیلی
واژه‌‌نامه
«یو» (欲) به معنای قصد و آرزو و میل است.
«یُوو» (有) در بافتهای متنی گوناگون «داشتن، فراوان، و حضور داشتن» را می‌‌رساند.
«ژِه» (之) به معنای داشتن/ او/ رفتن
«شی» (始) یعنی شروع و آغاز کردن
«مو» (母) یعنی مادر
«گو» (故) یعنی پیر، قدیم، حادثه، مردن و گذشته و معنای بنابراین را هم می‌‌دهد
«ای» (以) یعنی بنابراین، پس، به این وسیله،
«گوان» (觀) یعنی برج دیده‌‌بانی، سکو،
觀 (گوان: برج دیدبانی)
«چی» (其) یعنی او، آن
«میائو» (妙) یعنی مرموز، زیرکانه، باشکوه
«جیائو» (徼) یعنی کوچک و خُرد
«تْسی» (此) یعنی این، اینجا
«لی‌‌آنگ» (兩) یعنی دو، متفاوت، چند
«ژِه» (者) هم پسوند صفت برتری (-تر/ -ترین) است و هم علامت پایان یک جمله‌‌ی امری
«تُنگ» (同) یعنی همان، با هم، همچنین
«اِر» (而) یعنی و، آنگاه، اما،
«یی» (異) یعنی تفاوت، تمایز، دیگر، غیرمعمول
«وِی» (謂) یعنی گفتن
謂 (وِی: گفتن)
«شوان» (玄) یعنی عمیق و سیاه، و آسمان را هم می‌‌رساند
«یُو» (又) یعنی دوباره، هم، باز
«ژُونگ» (衆) که مشتقی از نشانه‌‌ی 眾 است، مردم، سپاه، توده، جمع معنی می‌‌دهد
«مِن» (門) یعنی دروازه، درگاه
ادامه مطلب: کتابنامه
رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب