فهرست نام‌‌‌‌‌‌‌‌ها

فهرست نام‌‌‌‌‌‌‌‌ها

ائوگامون کورنه‌‌‌‌‌‌‌‌ای (قرن 6 پ.م.): سراینده‌‌‌‌‌‌‌‌ی منظومه‌‌‌‌‌‌‌‌ی تلگونیا.

اپامینونداس (قرن 4 پ.م.): رهبر تبس که آرایش نظامی فالانژ را ابداع کرد و بخش مهمی از یونان را فتح کرد. او اسپارتی‌‌‌‌‌‌‌‌ها را در نبرد لئوکترا شکست داد.

آپولونیوس توآنی: فیلسوف و جهانگرد وابسته به مکتب پوتاگوراس.

اپیمتئوس: برادر پرومتئوس از تیتان ها، که با پاندورا ازدواج کرد.

آتاگینوس (قرن 5 پ.م.): سردار تبسی هوادار ایرانیان در نبرد پلاته.

آتالوس (قرن 4 پ.م.): سردار مشهور فیلیپ که به دست اسکندر به قتل رسید.

آتِنائیوس: تاريخ‌‌‌‌‌‌‌‌نويس و نویسنده‌‌‌‌‌‌‌‌ی یونان باستان و نگارنده‌‌‌‌‌‌‌‌ی رساله‌‌‌‌‌‌‌‌ی خوان دانشوران.

آتنی‌‌‌‌‌‌‌‌پاتِر (قرن 4 پ.م.): سردار مشهور اسکندر.

آدونیس: از چهره‌‌‌‌‌‌‌‌های اساطیری یونانی که به آیینهای رازآمیز ارتباط داشت.

آدیمانتوس کورینتی (قرن 5 پ.م.): رهبر ناوگان کورینت در نبرد آرتمیسیون و سالامیس.

آرتاباز/ آرتابازوس (قرن 4 پ.م.): حاکم ایرانی آسیای صغیر که مورد خشم اردشیر سوم قرار گرفت و معزول شد.

آرتافرن / آرتافرنس (قرن 6 پ.م.): شهربان سارد در زمان داریوش بزرگ.

اَرتَه‌‌‌‌‌‌‌‌با / آرتابانوس (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 6 پ.م.): سردار ایرانی و فاتح قبرس در عصر داریوش بزرگ.

اِرِختِئوس: کاهن آتنه و بنیانگذار شهر آتن در ایلیاد.

آرخیاس هراکلیایی (قرن 7 پ.م.): رهبر مهاجرانی از شهر کورینت که شهر سوراکوزای را در سیسیل بنیان نهادند.

آرخیداموس (قرن 5 پ.م.): شاه اسپارت که نبردهای پلوپونسوس را آغاز کرد.

آرخیلوخوس تاسوسی (قرن 7 پ.م.): شاعر طعنه‌‌‌‌‌‌‌‌زن تراکیایی که در نبرد با مردم ناکسوس کشته شد.

اردشیر دوم (قرن 4 پ.م.): شاهنشاه هخامنشی.

اردشیر سوم (قرن 4 پ.م.): شاهنشاه هخامنشی.

اردشیر نخست (قرن 5 پ.م.): فرزند خشایارشا و شاهنشاه هخامنشی.

ارسطو (384-327 ؟ پ.م.): شاگرد افلاطون و پرنفوذترین فیلسوف در عصر قرون وسطا، مؤسس مکتب لوکئوم.

اَرشام (قرن 4 پ.م.): شهربان کاپادوکیه در زمان حمله‌‌‌‌‌‌‌‌ی اسکندر به ایران.

اروپا: خواهر کادموس که توسط زئوس دزدیده شد و در کرت مقیم گشت.

آرکتینوس میلتی (قرن 7 پ.م.): سراینده‌‌‌‌‌‌‌‌ی منظومه‌‌‌‌‌‌‌‌ی آئیتیوپس در ادامه‌‌‌‌‌‌‌‌ی ایلیاد.

آرِکساندر (قرن 6 پ.م.): حاکم موتیلنه که دست نشانده‌‌‌‌‌‌‌‌ی ایرانیان بود و در جریان شورش ایونیه کشته شد.

آریاراد / آریاراتوس (قرن 4 پ.م.): حاکم کاپادوکیه در زمان حمله‌‌‌‌‌‌‌‌ی اسکندر که سپاه مقدونی را شکست داد و استقلال این نواحی را حفظ کرد.

آریستاگوراس (قرن 6 پ.م.): برادرزاده‌‌‌‌‌‌‌‌ی هیستائیون و جبار میلتوس که بر ضد ایرانیان شورش کرد و اعدام شد.

آریستودِموس (قرن 7 پ.م.): آخرین شاه مسن که با دلیری در برابر استپارت‌‌‌‌‌‌‌‌ها جنگید ولی شکست خورد.

آریستوگِیتون (قرن 6 پ.م.): یکی از دو جفت همجنس‌‌‌‌‌‌‌‌بازی که هیپارخوس را به قتل رساندند.

آریستید درستکار (قرن 5 پ.م.): سياست‌‌‌‌‌‌‌‌مداری آتنی که مبلغ سهمیه‌‌‌‌‌‌‌‌ی هر دولت‌‌‌‌‌‌‌‌شهر را در اتحادیه‌‌‌‌‌‌‌‌ی دلوسی تعیین کرد.

آریوبرزن (قرن 4 پ.م.): شهربان پارس در زمان حمله‌‌‌‌‌‌‌‌ی اسکندر که پس از مقاومتی شدید از پارمنیون شکست خورد.

آسپاسیای میلتی (قرن 5 پ.م.): دوست و همدم پریکلس.

اسپیتامن (قرن 4 پ.م.): شهربان سغد در زمان حمله‌‌‌‌‌‌‌‌ی اسکندر و متحد باز در برابر یونانیان.

استیلائوس کئوسی (قرن 5 پ.م.): مردی که موضوع رقابت‌‌‌‌‌‌‌‌های عشقی آریستید و تمیستوکلس بود!

اَسَرَحدون (قرن 7 پ.م.) شاه جهان‌‌‌‌‌‌‌‌گشای آشور.

اِسوفدریاس اسپارتی (قرن 4 پ.م.): حاکم تسپیای که در 378 پ.م. به پیرایوس حمله کرد، ولی شکست خورد.

اطلس: تیتانی که آسمان را بر دوش خود نگه داشته بود.

افلاطون (متولد 427 پ.م.): شاگرد بزرگ سقراط و بزرگ‌‌‌‌‌‌‌‌ترين فیلسوف عصر کلاسیک یونان، مؤسس مکتب آکادمی.

اِفوروس (330-405): ادیب و تاريخ‌‌‌‌‌‌‌‌نويس یونانی، نویسنده‌‌‌‌‌‌‌‌ی تاریخ جهانی.

افوروس کومه‌‌‌‌‌‌‌‌ای (390-334 پ.م.): تاريخ‌‌‌‌‌‌‌‌نويس مشهور یونانی.

اِفیالتس (قرن 5 پ.م.): سياست‌‌‌‌‌‌‌‌مدار دموکرات آتنی و رقیب کیمون.

آگامِمنون: رهبر نیروهای آخائی که حمله به تروا را هدایت می‌‌‌‌‌‌‌‌کرد، در ایلیاد.

آگِسیلائوس (قرن 5 پ.م.): رهبر قوای یونانی بازمانده از راه‌‌‌‌‌‌‌‌پیمایی ده هزار تن که به صورت مزدور به مصریان خدمت می‌‌‌‌‌‌‌‌کرد.

آگیس (قرن 4 پ.م.): شاه اسپارت که با سپاه اسکندر جنگید و شکست خورد.

آلالوس: کهن‌‌‌‌‌‌‌‌ترین خدای هیتی.

آلیات (614-557 پ.م.)، شاه لودیا.

آلکائیوس (قرن 7 پ.م.): شاعر سرگردان سياست‌‌‌‌‌‌‌‌مداری که دموکرات‌‌‌‌‌‌‌‌ها را در اشعارش هجو می‌‌‌‌‌‌‌‌کرد.

آلکِمِنا: مادر هراکلس که از زئوس باردار شد.

آلکیبیادس (قرن 5 پ.م.): رهبر دموکرات‌‌‌‌‌‌‌‌های آتنی و سیاست‌‌‌‌‌‌‌‌باز حیله‌‌‌‌‌‌‌‌گری که بارها جبهه‌‌‌‌‌‌‌‌اش را عوض کرد و در آخر به ایران پناهنده شد.

امپدوکلس پسر مِتون ( – 492 پ.م.): فیلسوف و کاهن بزرگ سیسیلی.

آمفیتِرون: پدر هراکلس.

امورگه / آمورگوس (قرن 5 پ.م.): سردار ایرانی که بالکان را فتح کرد.

امیرته (قرن 5 پ.م.): نام دو تن از اميران مصری که بر ضد ایران شورش کردند.

آناکرئون تئوسی (قرن 7 پ.م.): شاعر مشهوری که وزنی را در اشعار ابداع کرد که با نام خودش مشهور شده است.

آناکساگوراس پسر هگسیبولوس (500- پ.م.): فیلسوف مشهور شهر کلازومنای که سخت هوادار ایران بود.

آناکسی‌‌‌‌‌‌‌‌بیوس (اوایل سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 4 پ.م.): حاکم بیزانس در زمان اردشیر دوم که دست‌‌‌‌‌‌‌‌نشانده‌‌‌‌‌‌‌‌ی پارس‌‌‌‌‌‌‌‌ها بود.

آناکسیماندر میلتی (546-610؟ پ.م.): دومین فیلسوف مکتب ایونی.

آناکسیمنس (585- پ.م.): سومین فیلسوف مکتب ایونی.

آنتیریتوفس (قرن 5 پ.م.): رهبر گروهی از مردوان تراکیایی که به خدمت آتن در آمده بودند، اما در جریان آشوب‌‌‌‌‌‌‌‌های نبرد پلوپونسوس به دسته‌‌‌‌‌‌‌‌ای راهزن تبدیل شدند.

آنتیستنس (متولد 445 پ.م.): از فیلسوفان دموکرات و ضدبردگی که شاگرد سقراط بود و مکتب کلبی را بنیان نهاد.

آنتیفون (406-479 پ.م.): سوفیستی که رهبر جنبش ضدبردگی در آتن بود.

آنتیفون (411-480): خطیب و سياست‌‌‌‌‌‌‌‌مدار آتنی هوادار اشراف.

آندروتیون (340-410): نویسنده‌‌‌‌‌‌‌‌ی مشهورترین آتن‌‌‌‌‌‌‌‌نگاری یونان باستان که مرجع ارسطو بوده است.

آندرومِدا: دختر شاه اتیوپی و زن پرسئوس.

آندروکیدس (390-440 پ.م.): سياست‌‌‌‌‌‌‌‌مدار و خطیب آتنی.

آنوس: خدای آسمان در اساطیر هیتی.

اوبلوریس: خدای هیتی که آسمان را بر دوش خود نگه می‌‌‌‌‌‌‌‌دارد و همتای اطلس یونانی است.

اوبیکومیس: در اساطیر هیتی غولی که بر شانه‌‌‌‌‌‌‌‌ی اوبلوریس رویید.

اوتناپیش‌‌‌‌‌‌‌‌تِم: نوح بابلی.

اورانوس: خدای آسمان در یونان باستان و یکی از زوج‌‌‌‌‌‌‌‌های نخستین آفریننده‌‌‌‌‌‌‌‌ی گیتی.

اورباد / اوروباتس (قرن 6 پ.م.): شهربان فریگیه و هلسپونت در عصر کوروش بزرگ.

اورتاگوراس پسر آندرآس (قرن 7 پ.م.): جبار سیکون و بنیان‌‌‌‌‌‌‌‌گذار پایدارترین سلسله‌‌‌‌‌‌‌‌ی جباران در یونان.

اورفئوس تراکی: بنیانگذار اساطیری آیین اورفه‌‌‌‌‌‌‌‌ای.

اوروَند/ اوروانتس (قرن 4 پ.م.): شهربان ارمنستان که در زمان اردشیر دوم شورش کرد و دستگیر شد.

اوریبیادس اسپارتی (قرن 5 پ.م.): رهبر ناوگان پلوپونسوس در نبرد آرتمیسیون و سالامیس.

اوریپیدس (406-490 پ.م.) تراژدی‌‌‌‌‌‌‌‌نویس و ادیب آتنی.

اوریپیدس (میانه‌‌‌‌‌‌‌‌ی سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 5 پ.م.): تراژدی نویس مشهور آتنی.

اومائیوس: برده‌‌‌‌‌‌‌‌ی نیکوکار و شرافت‌‌‌‌‌‌‌‌مند اولیس در ادیسه.

اونِسیلوس (قرن 5 پ.م.): شاه قبرس که در نبرد با ایرانیان کشته شد.

اونوماکریتوس (480-530 پ.م.): بنیانگذار تاریخی آیین اورفه‌‌‌‌‌‌‌‌ای.

اوکِئانوس: از تیتان‌‌‌‌‌‌‌‌ها، خدای دریاها و اقیانوس‌‌‌‌‌‌‌‌ها در اساطیر یونانی.

آکریسیوس: پدر دانائه و شاه آرگوس.

ایساگوراس (قرن 6 پ.م.): رقیب کالیس‌‌‌‌‌‌‌‌تِنِس و متحد اسپارت‌‌‌‌‌‌‌‌ها که هوادار برقراری نظام آریستوکراتیک در آتن بود.

آیسِخولوس (456-525 پ.م.): تراژدی‌‌‌‌‌‌‌‌نویس و ادیب مشهور آتنی.

ایسخینس پسر نوتون (قرن 6 پ.م.): رهبر قوای ارتریا که در جریان شورش ایونیه از ایرانیان شکست خورد.

ایفیکِراتس (قرن 4 پ.م.) : سردار آتنی که اسپارتیان را در نبردی مهم شکست داد.

ایلویانکاس: در اساطیر هیتی اژدهایی است که به دست تسحوب کشته می‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

ایون: جد مشترک اساطیری قبيله‌‌‌‌‌‌‌‌هاي ایونی.

باد / باتوس (قرن 4 پ.م.): حاکم پارسی شهر غزه که در برابر اسکندر دو ماه مقاومت کرد و در آخر به شکلی فجیع به دست او کشته شد.

باز / بَسوس (قرن 4 پ.م.): شهربان باختر در زمان حمله‌‌‌‌‌‌‌‌ی اسکندر به ایران.

براسیداس (قرن 5 پ.م.): سردار اسپارتی در نبردهای پلوپونسوس.

بردیا (قرن6 پ.م.): فرزند کوروش و برادر کمبوجیه که مدت کوتاهی سلطنت کرد.

بعل شیمانی (قرن 5 پ.م.): مردی بابلی که در عصر خشایارشا در بابل شورش کرد و پس از مدت کوتاهی کشته شد.

بغ‌‌‌‌‌‌‌‌باز/ مگابازوس (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 6 پ.م.): سردار ایرانی فاتح جزيره‌‌‌‌‌‌‌‌هاي دریای اژه در عصر داریوش بزرگ.

بِلِروفون: پهلوانی اساطیری از لیکیه که اسبی بالدار داشت و بر اژدهایی به نام خیمرا غلبه کرد.

پارمنیدس الئایی: فیلسوفی که حرکت را انکار می‌‌‌‌‌‌‌‌کرد و مؤسس مکتب الئایی محسوب می‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

پارمِنیون (قرن 4 پ.م.): سردار بزرگ فیلیپ و اسکندر که به دست اسكندر به قتل رسید.

پالامدس: در ادیسه خواستگار پنلوپه است که به دست اولیس کشته می‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

پانتاگنوتوس پسر آیاکس (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 7 پ.م.): جبار شهر ساموس که در 600 پ.م. قدرت را در این شهر به دست گرفت، اما بعدها به دست پلوکراتس به قتل رسید.

پاندورا: زنی که به دست زئوس آفریده شد و از صندوقچه‌‌‌‌‌‌‌‌اي تمام پلیدی‌‌‌‌‌‌‌‌ها به همراه امید را در جهان آزاد کرد.

پاوسانیاس (قرن 5 پ.م.): رهبر قوای اسپارتی در نبرد پلاته.

پاکتواس (قرن 6 پ.م.): خزانه‌‌‌‌‌‌‌‌دار لودیایی کوروش بزرگ که به خزانه‌‌‌‌‌‌‌‌ی سارد دستبرد زد و با آن پول کوشید تا شورشی را بر ضد ایرانیان آغاز کند، اما شکست خورد و دستگیر شد.

پِردیکاس (قرن 4 پ.م.): سردار تبسی که با اسکندر جنگید و شکست خورد.

پرسئوس سلوکی (قرن 3 پ.م.): آخرین پادشاه دودمان مقدونی که از رومیان شکست خورد و به دستشان به وضع فجیعی به قتل رسید.

پرسئوس: پهلوان بزرگ مردم شهر آرگوس.

پرودیکوس فوکیسی: از شاعران مکتب هسیودی.

پرومِتِئوس: در اساطیر یونانی، تیتانی است که پیکر انسان را از خاک ساخت و آتش و تمدن را برایش به ارمغان آورد.

پریالا (قرن5 پ.م.): هاتف معبد دلفی (پوتیا) که به نفع کلئومن اسپارتی پیشگویی کرد و رقیبش دماراتوس را از قدرت کنار زد.

پریاندر پسر کوپسِلوس (قرن 6 پ.م.): جبار کورینت، از حکيمان هفت‌‌‌‌‌‌‌‌گانه‌‌‌‌‌‌‌‌ی یونان و واضع قانونی مشهور.

پریکلس (قرن 5 پ.م.): سياست‌‌‌‌‌‌‌‌مدار دموکرات آتنی و سازمان‌‌‌‌‌‌‌‌دهنده‌‌‌‌‌‌‌‌ی دومین عصر طلایی آتن.

پلوپس: جد مشترک مردم آخائی که شبه‌‌‌‌‌‌‌‌جزیره‌‌‌‌‌‌‌‌ی پلوپونسوس را به افتخار او نام‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری کرده‌‌‌‌‌‌‌‌اند.

پلوپیداس تبایی (قرن 4 پ.م.): رهبر حزب دموکرات تبس.

پلوتارک (64- پ.م.): تاريخ‌‌‌‌‌‌‌‌نويس مشهور رومی.

پُلوکراتس (قرن 5 پ.م.): جبار ساموس که به دزدی دریایی روی آورد و توسط ایرانیان اعدام شد.

پلی‌‌‌‌‌‌‌‌فِموس: کوکلوپسی که در ادیسه یاران اولیس را اسیر کرد و شماری از ایشان را خورد.

پِنِه‌‌‌‌‌‌‌‌لوپه: زن اولیس که در غیاب شوهرش با مزاحمت خواستگاران بسیاری روبه‌‌‌‌‌‌‌‌رو بود.

پوتاگوراس پسر منسارخوس (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 6 پ.م.): کاهن و فیلسوف کهن یونانی که مکتبی رازورزانه بر مبنای تقدس اعداد پدید آورد.

پورها: دختر اپیمتئوس و پاندورا و همسر دئوکالیون.

پوریلامپس (قرن 4 پ.م.): دوست خانوادگی و ناپدری افلاطون.

پوزِئیدون: خدای دریاها و اقیانوس‌‌‌‌‌‌‌‌ها در یونان باستان.

پوسانیاس (قرن 4 پ.م.): جوانی مقدونی که فیلیپ را با خنجر به قتل رساند.

پولودِکتِس: شاه سریفوس که به خاطر دلباختگی به دانائه، پرسئوس را به جنگ گرگن فرستاد.

پولوس آمیلیوس (قرن 3 پ.م.): سرداری رومی که پرسئوس سلوکی را شکست داد و اسیر کرد.

پولوکس (قرن 4و 3 پ.م.): نویسنده و تاريخ‌‌‌‌‌‌‌‌نويس یونان باستان، صاحب قاموسی مشهور به نام اونوماستیکون.

پیاتالاکوس (قرن 5 پ.م.): تنها برده‌‌‌‌‌‌‌‌ای که در تاریخ آتن از اربابش شکایت کرد.

پیتاکوس (قرن 7 پ.م.): نخستین جبار تاریخ یونان که بر شهر موتیلنه حکومت می‌‌‌‌‌‌‌‌کرد.

پیتاکوس: پهلوانی موتیلنه‌‌‌‌‌‌‌‌ای که برای اثبات برتری ادعای شهرش بر سیگئیون با پهلوانی از آتن جنگ تن به تن کرد.

پیتاکوس: جبار شهر موتیلنه و یکی از هفت خردمند یونان باستان.

پیسیستراتوس (قرن 6 پ.م.): نخستین جبار آتن و گردآورنده‌‌‌‌‌‌‌‌ی آثار همر.

پیکسودار (قرن 4 پ.م.): شاه کاریه در زمان فیلیپ مقدونی.

تِئوپومپوس (قرن 6 پ.م.): شاه اسپارت‌‌‌‌‌‌‌‌ها که مسن را تسخیر کرد.

تئوگنیس مگارایی (قرن 6 پ.م.) شاعر محافظه‌‌‌‌‌‌‌‌کار و مرتجع.

تِئوکلِس (قرن 6 پ.م.): رهبر مهاجرنشینان آتنی که شهر خالکیس در سیسیل را بنیان نهادند.

تالس میلتی (624- پ.م.): نخستین فیلسوف مکتب ایونی.

تانتالوس: شاه اساطیری لودیا و پدر پلوپس که نیای مشترک قبيله‌‌‌‌‌‌‌‌هاي آخائی است.

تراسوبولوس (قرن 5 پ.م.): سردار دموکرات آتنی.

تراسوبولوس: جبار سوراکوزای در سیسیل.

تراسیدایوس (درگذشته در 470 پ.م.): جبار آگریگنتوم که در جریان شورشی از قدرت سرنگون شد.

تراسیماخوس خالکیدی (میانه‌‌‌‌‌‌‌‌ی سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 5 پ.م.): از سوفیست‌‌‌‌‌‌‌‌هاي مشهور.

ترامِنِس (قرن 5 پ.م.): سياست‌‌‌‌‌‌‌‌مدار آتنی که هوادار اشراف بود و به دست سی تن جبار به قتل رسید.

تِرِپاندروس موتیلنه‌‌‌‌‌‌‌‌ای (قرن 7 پ.م.): ابداع کننده‌‌‌‌‌‌‌‌ی فن هم‌‌‌‌‌‌‌‌سرایی و معرفی‌‌‌‌‌‌‌‌کننده‌‌‌‌‌‌‌‌ی چنگ هفت‌‌‌‌‌‌‌‌سیمی به یونانیان.

تِرون سیسیلی: جبار شهر سلینوس در سیسیل که با هم‌‌‌‌‌‌‌‌دستی بردگانش مردم را قتل‌‌‌‌‌‌‌‌عام کرد و به قدرت رسید.

تِسپِس ایکاریایی (قرن 6 پ.م.): شاعری که تراژدی یونانی را ابداع کرد.

تِسحوب: خدای آسمان در اساطیر هیتی.

تِمیس: از تیتان‌‌‌‌‌‌‌‌ها، ایزدبانوی عدالت در اساطیر یونانی.

تورتائیوس (قرن 7 پ.م.): شاعر دوری که آثار زیادی در تشویق مردم اسپارت به جنگ با مسنی‌‌‌‌‌‌‌‌ها دارد.

تولمیدِس (قرن 5 پ.م.): سردار آتنی که در جریان جنگ‌‌‌‌‌‌‌‌های پلوپونسوس بر اسپارتیان تلفات زیادی وارد آورد.

توکودیدس (450-400 پ.م.): تاريخ‌‌‌‌‌‌‌‌نويس آتنی و نویسنده‌‌‌‌‌‌‌‌ی جنگ‌‌‌‌‌‌‌‌های پلوپونسوس.

تیبرون لاکدمونی (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 5 پ.م.): رهبر بخشی از یونانیان گروه ده هزار نفر که پس از بازگشت به آسیای صغیر دست به غارت مردم گشاد.

تیری‌‌‌‌‌‌‌‌باز/ تیریبازوس (قرن 4 پ.م.): سردار پارسی که شورش مصر را در عصر اردشیر دوم سرکوب کرد.

تیسافرن (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 5 پ.م.): شهربان سارد در زمان اردشیر دوم.

تیسامِن پسر آنتیوخوس (قرن 5 پ.م.): غیبگوی لشگر یونان در نبرد پلاته.

تیفون: هیولایی با سرهای بی‌‌‌‌‌‌‌‌شمار و پاهای مارمانند که از زئوس شکست خورد و زیر کوه آتنا به بند کشیده شد.

تیماگِنیدس (قرن 5 پ.م.): سردار تبسی هوادار ایران در نبرد پلاته.

تیموتیوس پسر کونون (قرن 4 پ.م.): سردار آتنی که اسپارتیان را در 375 پ.م. شکست داد.

تیموستنس (قرن 5 پ.م.): قاضی آتنی که در 477 پ.م. اتحادیه‌‌‌‌‌‌‌‌ی دلوسی را تشکیل داد.

تیموکرئون رودسی (قرن 6 پ.م.): شاعر، ورزشکار، و سياست‌‌‌‌‌‌‌‌مدار هوادار ایران.

خشایارشا (قرن 5 پ.م.): فرزند داریوش و شاهنشاه هخامنشی.

دِئوکالیون: نوح یونانی.

داد / داتوس (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 6 پ.م.): سردار ایرانی که شمال یونان و جزيره‌‌‌‌‌‌‌‌هاي اژه‌‌‌‌‌‌‌‌اي را در عصر داریوش بزرگ فتح کرد.

داردانیا: فرزند کادموس و هارمونیوس و نخستین شاه تروا.

داریوش بزرگ (قرن 6 و 5 پ.م.): شاهنشاه هخامنشی که تاج و تخت را از شاخه‌‌‌‌‌‌‌‌ی کورورش به دودمان آریارَمنَه منتقل کرد و شاهنشاهی هخامنشی را دوباره سازمان داد.

داریوش دوم (قرن 5 پ.م.): فرزند اردشیر نخست و شاهنشاه هخامنشی.

داریوش سوم (قرن 4 پ.م.): واپسین شاهنشاه هخامنشی که به دست اسکندر مقدونی نابود شد.

دانائِه: مادر پرسئوس که توسط زئوس – در قالب بارانی زرین – باردار شد.

داور / داوریس (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 6 پ.م.): سردار ایرانی که بالکان را در عصر داریوش بزرگ فتح کرد.

دماراتوس پسر آریستون (قرن 5 پ.م.): شاه اسپارت که به خاطر پیشگویی سروش دلفی از شهرش گریخت و به ایران پناه برد.

دِمِتِر: ایزدبانوی کشتزارها و کشاورزی در یونان باستان.

دموستنس (قرن 5 پ.م.): سردار آتنی که نیروهای اسپارتی را در سیسیل شکست داد، اما در آخر مغلوب شد و کشته شد.

دموستنس: خطیب بزرگ آتنی و دشمن استیلای مقدونیان.

دوریئوس (قرن 5 پ.م.): برادر کلئومن شاه اسپارت و رهبر مهاجرنشینی اسپارت‌‌‌‌‌‌‌‌ها در لیبی.

دوکتیوس: شاه سیکولوس‌‌‌‌‌‌‌‌ها (بومیان سیسیل) که از تراسوبولوس شکست خورد.

دیوگنس آپولونیایی (نیمه‌‌‌‌‌‌‌‌ی سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 5 پ.م.): پزشکی که رساله‌‌‌‌‌‌‌‌اي در باب رگ‌‌‌‌‌‌‌‌ها دارد.

دیکتوس: برادر پولودکتس و پدرخوانده‌‌‌‌‌‌‌‌ی پرسئوس.

رِئا: ایزدبانوی حرکت در یونان باستان و مادر زئوس.

زئوس: خدای خدایان، خدای آسمان و آذرخش در یونان باستان.

زنون الئایی: شاگرد و دوست پارمنیدس و دومین فیلسوف مکتب الئایی.

زوئیلوس: عمو و نخستین استاد پوتاگوراس.

زوپیر/ زوپیرس (قرن 5 پ.م.): شهربان بابل در عصر خشایارشا که به دست یک شورشی کشته شد.

زیوسودرا: نوح سومری.

سافو (قرن 7 پ.م.): شاعر مشهور یونانی و صاحب غزلیاتی پرشور درباره‌‌‌‌‌‌‌‌ی زنان.

سِپهرداد اسپیتریداتوس (قرن 4 پ.م.): شهربان لودیا که در جنگ گرانیکوس اسکندر را زخمی کرد.

سقراط (فوت در 399 پ.م.): فیلسوف آتنی که روش سوفیست‌‌‌‌‌‌‌‌ها را با آموزه‌‌‌‌‌‌‌‌هاي اشرافِ مخالف‌‌‌‌‌‌‌‌شان درهم آمیخت.

سِلِنِه: از تیتان‌‌‌‌‌‌‌‌ها، ایزدبانوی ماه در اساطیر یونانی.

سوساریون مگارایی (قرن 6 پ.م.): شاعری که کمدی یونانی را ابداع کرد.

سوفوکلس (406-496 پ.م.): تراژدی‌‌‌‌‌‌‌‌نویس و ادیب مشهور آتنی.

شادبرزن (قرن 4 پ.م.): شهربان آریا و افغانستان در زمان حمله‌‌‌‌‌‌‌‌ی اسکندر و متحد باز در برابر یونانیان.

فَرناباز / فارنابازوس (اوایل سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 4 پ.م.): حاکم ایرانی آسیای صغیر که مزاحمت‌‌‌‌‌‌‌‌های یونانیانِ گروه ده هزار نفر را در راه بازگشت به یونان دفع کرد.

فَرناباز/ فرنابازوس (قرن 4 پ.م.): دریاسالار ایران در زمان حمله‌‌‌‌‌‌‌‌ی اسکندر به ایران.

فَرَنداد / فارانداتیس (قرن 4 پ.م.): شهربان مصر در زمان اردشیر سوم.

فرونون: پهلوانی آتنی که برای اثبات برتری ادعای شهرش بر سیگئیون با پهلوانی از موتیلنه جنگ تن به تن کرد.

فرونیخوس (قرن 6 پ.م.): کهن‌‌‌‌‌‌‌‌ترین تراژدی‌‌‌‌‌‌‌‌نویس یونانی.

فرکودس سوروسی (اوایل سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 5 پ.م.): کاهن اورفه‌‌‌‌‌‌‌‌اي و شاگرد اونوماکریتوس که منظومه‌‌‌‌‌‌‌‌ی پنج ورطه را سرود.

فرکودِس: مغ یا جادوگری از شهر آپولونیا که دومین استاد پوتاگوراس بود.

فریدریش اشلگل (قرن 18 .م): نظریه‌‌‌‌‌‌‌‌پرداز، نویسنده و فیلسوفی که سخنگوی رمانتیسم آلمانی شد.

فیدون (قرن 7 پ.م.): جبار آرگوس و کسی که بازی‌‌‌‌‌‌‌‌های المپیک را بنیان نهاد.

فیلِمون و باوکیس: زوج مهربانی در فریگیه که از زئوس و هرمس که به طور ناشناس سفر می‌‌‌‌‌‌‌‌کردند، پذیرایی کردند.

فیلوتاس پسر پارمنیون (قرن 4 پ.م.): سردار نامدار اسکندر که به دست او شکنجه و اعدام شد.

فیلوخوروس (260-340): تاريخ‌‌‌‌‌‌‌‌نويس یونان باستان و صاحب آخرین آتن‌‌‌‌‌‌‌‌نگاری موجود.

فیلیپ پسر آمونتاس (قرن 4 پ.م.): شاه مقدونیه و پدر اسکندر مقدونی.

کادموس: فرزند شاه فنیقیه و کسی که زئوس را در شکست دادن تیفون یاری داد.

کارکینوس نائوپاکتوسی: از شاعران مکتب هسیودی.

کالاس (قرن 4 پ.م.): شهربان داسکولیون در عصر اسکندر که شورش کرد و کشته شد.

کالیاس (قرن 5 پ.م.): نماینده‌‌‌‌‌‌‌‌ی سفیران آتن که در سال 449 پ.م. پیمان صلحی را با ایرانیان منعقد کرد.

کالیستراتوس (اواخر قرن 4 پ.م.): دولتمرد آتنی که کار نوسازی ارتش آتن را مدیریت کرد.

کالیس‌‌‌‌‌‌‌‌تِنِس (قرن 6 پ.م.): رهبر خاندان آلکمنوئید که برای راندن پیسیستراتی‌‌‌‌‌‌‌‌ها با اسپارت متحد شد و بعد نخستین نظام دموکراسی را در آتن ایجاد کرد.

کالینوس اسمورنایی (اوایل سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 7 پ.م.): نخستین سراینده‌‌‌‌‌‌‌‌ی رثا در زبان یونانی.

کالیکراتیدس (قرن 5 پ.م.): سردار اسپارتی که در سال 406 پ.م. در نبرد آرگینوسای از آتن شکست خورد و کشته شد.

کرونوس: خدای زمان در یونان باستان و پدر زئوس که به دستش کشته شد.

کرونوس: خدای زمان در یونان باستان.

کریتیاس (قرن 4 پ.م.): عموی مادر افلاطون و شاگرد سقراط که با کمک برادرش تیمائوس رهبری سی تن جبار را در آتن بر عهده داشت.

کسنوفانس (430- پ.م.): تاريخ‌‌‌‌‌‌‌‌نويس و سردار آتنی و از شاگردان سقراط، نویسنده‌‌‌‌‌‌‌‌ی آناباسیس (بازگشت ده هزار تن) و كوروپديا (تربیت کوروش).

کِفِئوس: شاه اتیوپی و پدر آندرومدا.

کلئوپاترا (قرن 4 پ.م.): نام خواهر و هووی مادر اسکندر مقدونی!

کلئوفن (قرن 5 پ.م.): رهبر نیروهای دموکرات آتنی در اواخر نبردهای پلوپونسوس.

کلئون (قرن 5 پ.م.): رهبر دموکرات‌‌‌‌‌‌‌‌های آتنی در جریان جنگ‌‌‌‌‌‌‌‌های پلوپونسوس.

کلئیستنس (قرن 6 پ.م.): جبار سیکون و دشمن دوری‌‌‌‌‌‌‌‌ها.

کلیتوس پسر دروپید (قرن 4 پ.م.): سربازی یونانی که جان اسکندر را در نبرد گرانیکوس نجات داد و در آخر به دستش کشته شد.

کمبوجیه (قرن6 پ.م.): فرزند کوروش و شاهنشاه هخامنشی.

کِنتاروس: موجوداتی با بالاتنه‌‌‌‌‌‌‌‌ی انسان و پایین تنه‌‌‌‌‌‌‌‌ی اسب در اساطیر یونانی.

کنیادون (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 5 پ.م.): اسپارتی انقلابی که رهبر یکی از شورش‌‌‌‌‌‌‌‌های بردگان بود و در جریان درگیری با اشراف اسپارتی کشته شد.

کواربیس: خدای گنبد آسمان در اساطیر هیتی که تخت سلطنت جهان را به زور از پدرش گرفت.

کوبون پسر آریستوفانس (قرن5 پ.م.): از اشراف شهر دلف که به هاتف معبد شهر رشوه داد تا به نفع کلئومن اسپارتی رای دهد و رقیبش دماراتوس را از قدرت برکنار کند.

کوپسلوس (قرن 7 پ.م.): جبار کورینت.

کوراکس سیسیلی: معلم فن بلاغت و از پیش‌‌‌‌‌‌‌‌کسوتان سوفیست‌‌‌‌‌‌‌‌ها.

کوروش بزرگ (قرن 6 پ.م.): بنیانگذار دودمان هخامنشی.

کوروش کوچک (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 5 پ.م.): برادر کهتر اردشیر دوم و شهربان آسیای صغیر که برای غصب تاج و تخت شورش کرد و در نبرد کشته شد.

کونون (قرن 5 پ.م.): دریاسالار آتنی دست‌‌‌‌‌‌‌‌نشانده‌‌‌‌‌‌‌‌ی ایران که اسپارتیان را در نبرد کنیدوس شکست داد.

کونیسکا دختر آرخیداموس (قرن 4 پ.م.): فرزند شاه اسپارت و قهرمان ارابه‌‌‌‌‌‌‌‌رانی المپیک سال 396-392 پ.م.

کوکلوپس: خانواده‌‌‌‌‌‌‌‌ای از تیتان‌‌‌‌‌‌‌‌ها که تنها یک چشم داشتند.

کیمون آتنی (قرن 5 پ.م.) : سرداری که شهر تاسوس را شکست داد و هوادار اتحاد آتن و اسپارت بود.

کینائیتون اسپارتی: از شاعران مکتب هسیودی.

گانومِد: ساقی خدایان و محبوب زئوس.

گایا: ایزدبانوی زمین در یونان باستان و یکی از زوج‌‌‌‌‌‌‌‌های نخستین آفریننده‌‌‌‌‌‌‌‌ی گیتی.

گِلون (قرن 5 پ.م.): جبار سیسیلی که در هیمرا نیروهای متحد کارتاژی را شکست داد.

گیل‌‌‌‌‌‌‌‌گمش: پهلوانی سومری که در جستجوی گیاه جاودانگی ماجراهای زیادی را پشت سر گذاشت.

لئونتیادس پسر اوروماخوس (قرن 5 پ.م.): رهبر قوای اعزامی از تبس در ترموپولای که به ایرانیان پیوست.

لِئونیداس (قرن 5 پ.م.): رهبر قوای اسپارتی که در ترموپولای کشته شد.

لائیوس: پدر اودیپوس در اساطیر یونانی که به دست پسرش کشته شد.

لاخِس (قرن 5 پ.م.): سرداری آتنی که در 427 پ.م. موتیلنه را فتح کرد.

لاسوس هرمیونی: کاهنی که با اونوماکریتوس دشمنی داشت و او را از آتن راند.

لسخس موتیلنه‌‌‌‌‌‌‌‌ای (قرن7 پ.م.): سراینده‌‌‌‌‌‌‌‌ی منظومه‌‌‌‌‌‌‌‌ی ایلیاد کوچک.

لوساگوراس (قرن 5 پ.م.): حاکم جزیره‌‌‌‌‌‌‌‌ی پاروس که مورد حمله‌‌‌‌‌‌‌‌ی آتنی‌‌‌‌‌‌‌‌ها و میلیتیادس قرار گرفت اما مهاجمان را پس راند.

لوساندروس (قرن 5 پ.م.): رهبر قوای اسپارتی در شمال یونان که با کمک‌‌‌‌‌‌‌‌های مالی کوروش کوچک پشتیبانی می‌‌‌‌‌‌‌‌شد و در آخر آتن را فتح کرد.

لوسیاسِ بیگانه (380-459 پ.م.): سياست‌‌‌‌‌‌‌‌مدار و خطیب آتنی.

لوسیس کروتونی: یکی از دو شاگرد پوتاگوراس که از کشتار کروتون جان سالم به در برد و مکتب پوتاگوراسی را در مصر بنياد گذاشت.

لوکورگوس (قرن 9 پ.م.): شاه اسپارت و واضع قوانین مشهوری در 884 پ.م.

لوکیپوس (متولد 470-480 پ.م.): نخستین فیلسوف اتمیست یونانی و استاد دموکریتوس.

مازَه (قرن 4 پ.م.): شهربان سوریه در زمان حمله‌‌‌‌‌‌‌‌ی اسکندر به ایران.

مِدوزا: زنی زیبارو که به خاطر عشق‌‌‌‌‌‌‌‌بازی با پوزئیدون در معبد آتنا نفرین شد و به عفریتی مهیب دگردیسی یافت.

مردونیه / مردونیوس (قرن 5 پ.م.): سردار ایرانی که شمال یونان و آتن را فتح کرد و در نبرد پلاته کشته شد.

مگاکلس (قرن 6 پ.م.): رهبر خاندان آلکمنوئید در آتن.

مگاکلِس پسر آلکمئون (قرن 7 پ.م.): بنیادگذار دودمان آلکمنوئیدها در آتن و داماد کلئیستنس سیکونی.

مگاکلس پسر آلکمئون (قرن6 پ.م.): جبار موتیلنه که خاندان پنتیلیدای را بر انداخت و بر این شهر حاکم شد.

مِلانتیوس: برده‌‌‌‌‌‌‌‌ی بدرفتار و خیانت‌‌‌‌‌‌‌‌کار اولیس در ادیسه.

مِنتور (قرن 4 پ.م.): رهبر مزدوران یونانی در لشگر نکتانبو که در میدان نبرد به اردشیر سوم پیوست.

منستِئوس: رهبر قوای آتنی در ایلیاد.

منِه‌‌‌‌‌‌‌‌سومونِه: از تیتان‌‌‌‌‌‌‌‌ها، ایزدبانوی حافظه در اساطیر یونانی.

مهرباد / میتروباتیس (قرن 6 پ.م.): شهربان سارد و ایونیه در عصر کوروش بزرگ.

مهرداد / میتریداتس (قرن 4 پ.م.): سردار ایرانی که در جنگ گرانیکوس از اسکندر شکست خورد.

مهکام / مسکامس (قرن 5 پ.م.): حاکم ایرانی دوریسکوس که در نبردی بر یونانیان پیروز شد.

مولر (قرن 18 .م): زبان‌‌‌‌‌‌‌‌شناس آلمانی که تبار مشترک زبان‌‌‌‌‌‌‌‌های هند و اروپایی را نشانه‌‌‌‌‌‌‌‌ی ساخت ملی و نژادی مشترک ایشان می‌‌‌‌‌‌‌‌دانست.

میلیتیادس (قرن 5 پ.م.): سردار آتنی که رهبر نیروهای یونانی در نبرد ماراتون بود.

میلیتیادس (قرن5 پ.م.): سياست‌‌‌‌‌‌‌‌مدار آتنی که با یاری اسپارت‌‌‌‌‌‌‌‌ها نظام دموکراسی را در این شهر سرنگون کرد.

میمنرموس کولوفونی (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 7 پ.م.): شاعر ایونی که ترانه‌‌‌‌‌‌‌‌های عاشقانه‌‌‌‌‌‌‌‌ی مشهوری دارد.

نِکتانِبو (قرن 5 پ.م.): نام برادرزاده‌‌‌‌‌‌‌‌ی امیرته‌‌‌‌‌‌‌‌ی کوچک که کوشید تاج و تخت مصر را غصب کند.

نیسیاس (قرن 5 پ.م.): رهبر اشراف آتنی در جریان جنگ‌‌‌‌‌‌‌‌های پلوپونسوس.

هابِرونداس میلتی (650-700 پ.م.) رهبر مهاجران میلتوس که شهر سینوپ را بنیان نهادند.

هادِس: خدای مردگان و جهان زیر زمینی در یونان باستان.

هارپاگ / هارپاگوس (قرن 6 پ.م.): سردار مادی کوروش که شورش ایونیه را فرو نشاند.

هارمودیوس (قرن 6 پ.م.): یکی از دو جفت همجنس‌‌‌‌‌‌‌‌بازی که هیپارخوس را به قتل رساندند.

هارمونیوس: دختر آرس و آفرودیته و همسر کادموس.

هاگیاس ترویزنی: سراینده‌‌‌‌‌‌‌‌ی منظومه‌‌‌‌‌‌‌‌ی نوستوی (بازگشت).

هِرا: ایزدبانوی خانواده و همسر زئوس.

هراکلیتوس: فیلسوفی یونانی از افسوس که اعتقاد به حرکت دایمی همه چیز داشت.

هرمودوروس: حاکم افسوس و دوست هراکلیتوس فیلسوف که دست‌‌‌‌‌‌‌‌نشانده‌‌‌‌‌‌‌‌ی ایران بود و در جریان شورش ایونیه تبعید شد.

هرموکراتس سیسیلی (قرن 5 پ.م.): سردار مشهور سوراکوزای که آتنی‌‌‌‌‌‌‌‌ها را شکست داد.

هِرمیداس پارسی (قرن 4 پ.م.): حاکم منطقه‌‌‌‌‌‌‌‌اي در کاریه، پدرزن ارسطو، و از دوستان فیلیپ مقدونی.

هرودوت هالیکارناسوسی (480-420پ.م.): پدر تاریخ!، نویسنده‌‌‌‌‌‌‌‌ی کتاب تواریخ.

هِستیا: ایزدبانوی خانواده و آتش در یونان باستان.

هِسیود آسکرایی (قرن 7 پ.م.): سراینده‌‌‌‌‌‌‌‌ی دو منظومه‌‌‌‌‌‌‌‌ی روزها و کارها و زایش خدایان.

هفائیستوس: فرزند هرا که پایی لنگ داشت و خدای آهنگری بود.

هِفِستیون (قرن 4 پ.م.): سردار و دوست نزدیک اسکندر.

هِگِسیستراتوس آلیسی (قرن 5 پ.م.): غیبگوی یونانیان هوادار ایران در نبرد پلاته.

هِگِِِِه‌‌‌‌‌‌‌‌ایستراتوس (قرن 6 پ.م.): پسرنامشروع پیسیستراتوس از زنی آرگوسی که حاکم سیگئیون شد.

هِلانیکوس لِسبوسی (395-480): تاريخ‌‌‌‌‌‌‌‌نويس یونانی، نویسنده‌‌‌‌‌‌‌‌ی نخستین آتن‌‌‌‌‌‌‌‌نگاری موجود.

هِلیوس: از تیتان‌‌‌‌‌‌‌‌ها، خدای خورشید در اساطیر یونانی.

همای (اواخر سده‌‌‌‌‌‌‌‌ي 6 پ.م.): سردار ایرانی و فاتح بالکان در عصر داریوش بزرگ.

همر (750-850 پ.م.): شاعر مشهور یونانی که دو منظومه‌‌‌‌‌‌‌‌ی ایلیاد و ادیسه را سرود.

هواوا/ هوم‌‌‌‌‌‌‌‌بابا: غولی که به دست گیل‌‌‌‌‌‌‌‌گمش کشته شد.

هوپاسیاس: در اساطیر هیتی مردی است که به تسحوب برای غلبه بر ایلویانکاس یاری می‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

هوتن / اوتانس (قرن 6 پ.م.): یکی از هفت نجیب‌‌‌‌‌‌‌‌زاده‌‌‌‌‌‌‌‌ی پارسی هم‌‌‌‌‌‌‌‌دست داریوش بزرگ که به قول هرودوت برای نخستین بار نظام دموکراسی را پیشنهاد کرد.

هکاتایئوس میلتی: نخستین تاريخ‌‌‌‌‌‌‌‌نويس یونانی و مبدع شیوه‌‌‌‌‌‌‌‌ی لوگوگرافی.

هیپارخوس پسر پیسیستراتوس (قرن 6 پ.م.): برادر هیپیاس که به دلیل درگیری‌‌‌‌‌‌‌‌های عاطفی‌‌‌‌‌‌‌‌اش با جفتی همجنس‌‌‌‌‌‌‌‌باز به قتل رسید.

هیپاسوس: یکی از پوتاگوراسیان که راز اصم بودن وتر مثلثی با دو ساق برابر واحد را افشا کرد و به همین دلیل کشته شد.

هیپوداموس میلتی (قرن 4 پ.م.): طراح شهر اسکندریه.

هیپوکراتس تسالیایی / بقراط (متولد 460 پ.م.): پزشکی از دوستان دموکریتوس که مکتب کوس را بنیان نهاد.

هیپوکلئیدس (قرن 7 پ.م.): آخرین حاکم آریتوکراسی کورینتی از خاندان باکخیادای.

هیپیاس (قرن 6 پ.م.): جبار آتن که زیر فشار اسپارت‌‌‌‌‌‌‌‌ها به ایرانپناه برد.

هیپیاس پسر پیسیستراتوس (قرن 6 پ.م.): جبار آتن که به ایران گریخت و در درگیری ماراتون در سپاه ایران با یونانیان جنگید.

هیرون (قرن 5 پ.م.): برادر گلون و جبار سوراکوزای که نیروهای اتروسکی را شکست داد و کل سیسیل را فتح کرد.

هیستائیوس (قرن 6 پ.م.): جبار میلتوس که بر ضد ایرانیان شورش کرد و اعدام شد.

یاسون فرایایی (قرن 4 پ.م.): جبار تسالی و متحد اپامینونداس.

 

 

ادامه مطلب: کتابنامه

رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب