عشاق‌‌نامه عبید زاکانی – بخش ۲۸ – غزل همام

عشاق‌‌نامه عبید زاکانی

بخش ۲۸ – غزل همام

 خیالی بود و خوابی وصل یاران               شب مهتاب و فصل نوبهاران

میان باغ و یار سرو بالا               خرامان بر کنار جویباران

چمن میشد ز عکس عارض او               منور چون دل پرهیزکاران

سر زلفش زباد نوبهاری               چو احوال پریشان روزگاران

برفت آن نوبهار حسن و بگذاشت               دل و چشمم میان برق و باران

خداوندا هنوزم هست امید               بده کام دل امیدواران

همام از نوبهار و سبزه و گل               نمی‌‌یابد صفا بی‌‌روی یاران

وهاران ده جانان دیر خوش نی               اوی امان مه دل با مه و هاران

ادامه مطلب: عشاق‌‌نامه عبید زاکانی – بخش ۲۹ – تمامی سخن

رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب