حرف ( د )

د

دِئیون (b Deion یونانی) غارتگر.

دا (b Da چینى) شرق.

دائِدالوس (b Daedalus یونانی) داراى پوستِ زیاد [سنگ‌‌تراش و مهندسى از مردم اكریتس].

دادا (b Dada آفریقایى) موى مجعد، از ریشه‌‌ى یوروبا،

دارا/ داراب (b پارسی) دارنده، از ریشه‌‌ى پارسی داشتن.

دارْدانوس (b Dardanus یونانی) آتش زننده [پسر زئوس].

دارْسى (b D’Arcy گُل- فرانسه‌‌ى كهن) اهلِ آرسى، از ریشه‌‌ى گلِ ’D (مربوط به) و Arcy (اسم منطقه‌‌اى) [تاجرى انگلیسى كه اولین قرارداد استخراج نفت را با ایران بست]

دارْلین (r Darleen آنگلوساكسون) عزیز.

داریل (b Darryl گُل- فرانسه‌‌ى كهن) اهلِ آیرِل، از ریشه‌‌ى گلِ’D (مربوط به) Airelle (اسم منطقه‌‌اى).

داریوش (b پارسی) دارنده‌‌ى نیكى [از شاهان هخامنشى].

داژبوگ (b Dazhdbog اسلاو) هدیه‌‌ى خداوند، خداداد، از ریشه‌‌ى اسلاوىِ dazhd (هدیه كردن) و bog (خداوند).

داسْتین (b Dustin آلمانى) سنگِ تور، از ریشه‌‌ى نوردیک باستان Dur/Du (تور، خداى توفان) و stin (سنگ).

دافْنِه (r Daphne یونانی) آراسته با برگ غار.

داگْدا (b Dagda سلت) خداى خوب، از ریشه‌‌ى سلتى da (خوب) و gda (خدا) [خداى زمین، جادو، خرد و ثروت].

داگلاس/ دوج (b Douglas/ Doug آنگلوساكسون) رود تیره، از ریشه‌‌ى انگلیسى باستانِ daugh (تیره) و las (رود).

داگْمار (r Brenda آلمانى) بانوى روز، از ریشه‌‌ى نوردیک باستان dag (روز) و mar (بانو).

دالاى (b تركى) اقیانوس، عالى، جهانى [در نام دالایى لاما باقى مانده است].

دامیسوس (b Damysus یونانی) فاتح.

دان (b Dan عبرى) داور [از قبایل دوازده‌‌گانه‌‌ى یهودى].

دانائوس (b Danaus یونانی) داور، قاضى، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (قاضى).

دانائِه (r Danae یونانی) قاضىِ زن، اسم مادینه در یونانی باستان (قاضى) [همسر زئوس و مادر پرسئوس].

دانیال (b Daniel عبرى) خداوند داور من است، از ریشه‌‌ى عبرى دانى (داورِ من) و ایل (خدا) [از نبى‌‌هاى یهودى].

دانیكا (r Danika اسلاو) ستاره‌‌ى بامدادى.

داونوس (b Daunus یونانی) خفته.

داوود (b David عبرى) محبوب، از ریشه‌‌ى عبرى دود (دوست داشتن).

دایچى (b Daichi ژاپنی) نوه‌‌ى بزرگتر.

دبوراه/ دِبْرا (r Debrah عبرى) زنبور.

درّاج (b عربى) بسیار طواف كننده، از ریشه‌‌ى درج (دور چیزى گشتن) [دراج ابن زرعة الغبیانى: شاعر عصر اموى].

درّاس (b عربى) كسى كه زیاد درس مى‌‌خواند، از ریشه‌‌ى درس.

دراگومیر (b Dragomirبلغارى) از ریشه‌‌ى بلغارى bron (حفاظت كردن) و mir (صلح، آرامش).

دِرموت (b Dermot آنگلوساكسون) بى‌‌حسد.

دِروْلا (r Dervla آنگلوساكسون) دخترِ شاعر.

دِریخوس (b Derychus یونانی) كسى كه با چشم باز مى‌‌خوابد.

دُرَید ( b عربى) بى‌دندان، كوچكِ خشمگین، اسم مصغر از ریشه‌‌ى دِرَد (خشم) [درید بن الصمّه: شاعرى جاهلى].

دریوپْس (b Dryops یونانی) داراى چهره‌‌ى شبیه بلوط، سیه چرده، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (بلوط) و (چهره) [از دلاوران آخایى در ایلیاد].

دزموند (b Desmond آنگلوساكسون) گوزن جنوبى.

دِسیسلاو (b Desislavبلغارى) افتخار دهكده، از ریشه‌‌ى بلغارى desi (دهكده) و slav (افتخار).

دعّاس (b عربى) سخت لگدمال كننده، نیزه‌‌دار، از ریشه‌‌ى دعس (لگدكوب كردن).

دِكستر (b Dexter لاتین) راست دست، از ریشه‌‌ى لاتین

دِلایاه (r Delaiah عبرى) یهوه نقش كرده، از ریشه‌‌ى عبرى دِلاى (كشیدن) و یاه (یهوه).

دِلفینِه (r Delphyne یونانی) رَحِم.

دلیله (r عربى) راهنما، هدایتگر، صفت از ریشه‌‌ى دلیل.

دلیله (r Delilah عبرى) ظریف.

دِمِتِر (r Demeter یونانی) مادرِ آبجو (؟)، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (مادر) [ایزدبانوى كشاورزى و درو].

دموستِنِس (b Demosthenes یونانی) قدرت مردم، از ریشه‌‌ى یونانی باستان مردم) و (قدرت) [خطیب و سیاستمدار آتنى].

دِموفون (b Demophon یونانی) صداى مردم، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (مردم) و  صدا).

دموكریتوس (b Democritus یونانی) قاضى مردم، از ریشه‌‌ى یونانی باستان  (مردم) و (داور، قاضى) [فیلسوف یونانی].

دِن (b Den مصری باستان) )هوروس كه( حمله مى‌‌كند، از ریشه‌‌ى مصری باستان [از فراعنه‌‌ى دودمان نخست].

دِوانام‌پْریا (b Devānāmpriya هندی) محبوب و مورد توجه خدایان، برساخته از دْوانام (ایزدان) و پریا (محبوب) [لقب آشوکا شاه هند]

دَوحَه (r عربى) درختى بزرگ، تناور.

دودانیم (b Dodanim عبرى) رهبر [پسر یاوان].

دورْگا (r Durga هندى) دست نیافتنى، از ریشه‌‌ى سانسكریت [زنِ شیوا].

دوروس (b Dorus یونانی) هدیه، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (هدیه، پیشكش).

دوریس (b Doris یونانی) بخشنده، از ریشه‌‌ى یونانی باستان  (هدیه، پیشكش).

دوریوپِه (r Doryope یونانی) داركوب.

دوفونه (r Dophoene یونانی) خونین.

دوكالیون (b Deucalion یونانی) ملوانى كه شراب خام حمل مى‌‌كند [پسر پرومته، همتاى نوح، و پدر ایدومنه در اودیسه].

دوگال/ دویل (b Dougal/ Doyle آنگلوساكسون) بیگانه‌‌ى سیه‌‌چرده، از ریشه‌‌ى انگلیسى باستانِ)daughتیره) و al (بیگانه).

دولورِس (r Dolores اسپانیایی) غمها، واژه‌‌اى اسپانیایی.

دولوفون (b Doulophon یونانی) مار زیرك.

دونالد (b Donald آنگلوساكسون) حاكم جهان.

دونكان (b Duncan آنگلوساكسون) جنگجوى سیاه، از ریشه‌‌ى انگلیسى باستانِ daugh (تیره) و nkan (جنگجو).

دونگ (b Dong چینى) زمستان.

دونووان (b Donovan آنگلوساكسون) سیه چردهِ كوچك اندام، از ریشه‌‌ى انگلیسى باستانِ daugh (تیره) و nov (كوچك).

دِوى (r Devi هندى) ایزبانو، از ریشه‌‌ى سانسكریت.

دیارمِید (b Diarmaid سلت) آزادمرد، از ریشه‌‌ى سلتى [پهلوانى ایرلندى].

دیائوس/ دایوس (b Diaus هندی) آسمان، روشن، برگرفته از نام سانسکریت द्यौष्पितृ (آسمان) [در اساطیر هندی پدر ایندره و آگنی است و در ایران نامش بر ماه دی باقی مانده]

دیاس (b Dias یونانی) درخشان.

دیانا (r Diana هندى) آسمانى، در زبان سانسكریت.

دیانو (b Diano اسپانیایی) آسمانى، الاهى، از ریشه‌‌ى لاتینىِ diaus (خدا).

دیپاك (b Dipak هندى) چراغ كوچك.

دیدایون (b Didaeon یونانی) با تجربه.

دِیرْدْر (r Deirdre آنگلوساكسون) زن.

دیرسِه (r Dirce یونانی) شكاف، ترك.

دِیسى (r Daisy آنگلوساكسون) چشم روز، از ریشه‌‌ى انگلیسى باستانِ dai (روز) و sy (چشم).

دِیفیلوس (b Deiphilus یونانی) دوستدار غارت، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (غارت) و (دوستدار).

دیكْتیس (b Dyctis یونانی) شبكه.

دیكِه (r Dike یونانی) قانون، عدالت، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (عدالت).

دِیلِئون (b Deileon یونانی) شیرِ غارتگر، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (غارت) و (شیر).

دیلان (b Dylan سلت) دریا، به زبان ولش.

دیلان (b Dylan آنگلوساكسون) دریایى.

دِیماخوس (b Deimachus یونانی) غنیمت جنگى، از ریشه‌‌ى یونانی باستان  (غارت) و (جنگ).

دِیماس (b Deimas یونانی) ترسو، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (ترس).

دیموس (b Deimos یونانی) وحشت، هراس، از ریشه‌‌ى یونانی باستان  (ترس) [پسر آرس، از ماه‌‌هاى سیاره‌‌ى بهرام].

دیناه (r Dinah عبرى) توسط خدا داورى شده، از ریشه‌‌ى عبرى دانى (داورى) و یاه (یهوه).

دیودوروس (b Diodorus یونانی) هدیه‌‌ى خداوند، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (خداوند) و  (هدیه).

دیوژن/دیوجانوس (b Diogenes یونانی) فرزند خدا، از ریشه‌‌ى یونانی باستان dios (خداوند) و genh (زائیدن) [فیلسوف یونانی].

دیوسكورى (b Dioscui یونانی) پسران خداوند، از ریشه‌‌ى یونانی باستان  (خداوند) و (پسران) [نام جمعی که برای کاستور و پولوکس به کار می‌رود]

دیوكْلِس (b Diocles یونانی) افتخار خدا، از ریشه‌‌ى یونانی باستان  (خدا) و (افتخار) [پسر اورتیلوك و شاه فرها در ایلیاد].

دیومِدِس (b Diomedes یونانی) همچون خدایان زیرك، از ریشه‌‌ى یونانی باستان  (خدا) و (زیركى، اندیشه) [پهلوان آخایى در ایلیاد].

دیونِه (r Dione یونانی) ملكه‌‌ى الهى، از ریشه‌‌ى یونانی باستان  (خدا) [مادر آفرودیته].

دیونیسوس (b Dionysus یونانی) بره‌‌ى خداوند، از ریشه‌‌ى یونانی باستان  (خداوند) و (بره) [ایزدِ شراب و تاك].

 

 

ادامه مطلب: حرف ( ذ )

رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب