ط
طائف (b عربى) طواف كننده، اسم فاعل از ریشهى طوف (گشتن دور چیزى) [اسم قبیله ایست].
طائِل (b عربى) فضل، ثروت، اسم فاعل از ریشهى طیل.
طارق (b عربى) كسى كه در شب مىآید، لقب ستارهى سحرگاهى، اسم فاعل از ریشهى طرق (مسیر) [از فاتحان مسلمانِ اسپانیا].
طالب (b عربى) خواستار، اسم فاعل از ریشهى طلب [ابىطالب: پدر حضرت على].
طامح (b عربى) بلند پرواز، اسم فاعل از ریشهى طمح (بلند پروازى).
طاهر (b عربى) پاكیزه، از ریشهى طهارت.
طرغان (b تركى) انبوهِ لشكر، از ریشهى تركى تیرمَك (گرد آمدن و جمع شدن).
طُریف (b عربى) غریب و شگفت، صفت از ریشهى طُرفه [نخستین مهاجم عربى كه به اندلس حمله كرد].
طُغاى تیمور (b تركى) پیچ و خمِ آهنین، از ریشهى تركى طوغاى (پیچ و خم) و تیمور (آهن) [از امیران مغول].
طُغاى (b تركى) پیچ و خمى كه در مسیر رودخانه است [از امیران مغول].
طُغرُل (b تركى) قوش، مرغى شكارى [از شاهان سلجوقى].
طلال (b عربى) جاى مرتفع، از ریشهى طلّ (تپه) [لقب امراى نجد و سوریه].
طلحة (b عربى) درخت موز خاردار [از صحابه].
طمّاح (b عربى) بلندپرواز، دوراندیش، اسم فاعل از ریشهى طمح (بلند پروازى).
طوغان (b تركى) شاهین.
طه (b عربى) اى مرد!، به زبان حبشى.
طَهماسب (b پارسی) داراى اسب نیرومند، از ریشهى اوستایى تَخمَه (نیرومند) و اَسْپَه (اسب) [از شاهان پیشدادى، دومین شاه صفوى].
طَهمورث (b پارسی) روباهِ نیرومند، از ریشهى اوستایى تَخمَه (نیرومند) و اوروپَه (روباه) [از پادشاهان پیشدادى و شكست دهندهى دیوان].
طَیب (b عربى) پاك.
طَیبه (r عربى) خوشمزه و نیكو، از ریشهى طیب (میل).
ادامه مطلب: حرف ( ظ )
رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب