حرف ( گ )

گ

گابریل (b Gabriel عبرى) مرد نیرومندِ خدا، از ریشه‌‌ى عبرى گابر (پهلوان) و ایل (خدا).

گاد (b Gad عبرى) بختِ نیك [از قبایل دوازده‌‌گانه‌‌ى یهودى].

گادار (r Gadar ارمنی) قله.

گادْفرى/ گوفرى (b Godfrey/Geoffrey آلمانى) صلح الهى، از ریشه‌‌ى نوردیک باستان god/geo (خدا) و frey (صلح، آرامش).

گارث (b Garth آلمانى) باغ.

گالاتِئا (r Galatea یونانی) شیر سپید [از فرشتگان دریا].

گالِن/ جالینوس (b Galen یونانی) آرام [پزشك مشهور یونانی].

گالوس (b Gallus لاتین) جوجه خروس، از ریشه‌‌ى لاتین.

گامالیل (b Gamaliel عبرى) سودِ خداوند، از ریشه‌‌ى عبرى گامَه (سود) و ایل (خدا).

گانِش (b Ganesh هندى) خداى قبیله، ایلخان، از ریشه‌‌ى سانسكریت ganقبیله) و isaارباب).

گانیمِد (b Ganymede یونانی) از ریشه‌‌ى یونانی باستان [از پهلوانان تروا، ساقى زئوس].

گاورى (r Gauri هندى) سفید، از ریشه‌‌ى سانسكریت [همسر شیوا]

گاوین (b Gawin سلت) عقاب سفید، از ریشه‌‌ى ولشىِ gwalchgwynعقاب سفید) [از دلاوران میزگرد].

گاى (b Guy آلمانى) چوب.

گِثِر (b Gether عبرى) دره‌‌ى آزمون [پسر آرام].

گرانت (b Grant گُل- فرانسه‌‌ى كهن) بزرگ.

گراهام (b Graham آنگلوساكسون) خانه‌‌ى خاكسترى، از ریشه‌‌ى انگلیسى باستان gra (خاكسترى) و ham (كلبه).

گراین (r Grainne سلت) دانه، غله، از ریشه‌‌ى گل gran (غله، دانه) [ایزدبانوى غله و دروگرى].

گَرِت/ گرِى (b Gareth/ Gary آنگلوساكسون) ظریف.

گرتْرود (b Gertrude آلمانى) قدرت نیزه، از ریشه‌‌ى ساكسونىِ gar (نیزه) و trude (قدرت).

گرزم/ قرزم/ کرزم (b پارسی) رزم کیانی، در اوستا به شکل کَوارَسمن دیده می‌شود [خویشاوند نیرنگ‌بازِ اسفندیار در شاهنامه].

گِرد (r Gerd آلمانى) خانه‌‌دار، محافظ خانه، از ریشه‌‌ى نوردیک باستان gardrچهار دیوارى) [ایزدبانوى نگهبان خانه‌‌ها].

گَرسیوَز (b پارسی) نااستوار، داراى پایدارىِ اندك، از ریشه‌‌ى اوستایى كِرِسَه (لاغر، اندك) و وَزْدَه (نیرو، پایدارى) [برادر اسفندیار].

گرشوم (b Gershome عبرى) تبعید، خروج.

گُرگین (b پارسی) همچون گرگ، از ریشه‌‌ى پهلوى وورْك (گرگ) [از پهلوانان شاهنامه].

گِرمانیكوس (b Germanicus لاتین) آلمانى، از ریشه‌‌ى لاتین Germania (سرزمین آلمان) [سردار بزرگ رومى و فاتح آلمان].

گرید (r Grid آلمانى) صلح، از ریشه‌‌ى نوردیک باستان.

گُستَهم (b پارسی) گسترنده‌‌ى قدرت، از ریشه‌‌ى پهلوىِ ویس (گستردن) و تَخْمَه (نیرو، قدرت) [از پهلوانان شاهنامه].

گُشتاسپ/ ویشتاسپ (b پارسی) دارنده‌‌ى اسب رمنده، صاحب اسب پیر، از ریشه‌‌ى پارسی باستان ویشْت (از كار افتاده، پیر) و اَسْپَه (اسب) [نخستین شاه زرتشتى و پشتیبان زرتشت، پدر اسفندیار].

گُشَسپ (b پارسی) صاحب اسب نر، از ریشه‌‌ى اوستایىِ گُشْن (نرینه) و اَسْپَه (اسب) [از پهلوانان شاهنامه].

گلاوكوپیس (b Glaucopis یونانی) داراى چشمانى همچون جغد.

گلاوکون (b Glaucon یونانی) چشم جغدی یا چشم خاکستری، کوتاه شده‌ی γλαυκόμματος، یعنی وقف شده برای آتنا [نام برادر افلاطون]

گلاوكونومِه (r Glaukonome یونانی) ارباب دریاى خاكسترى، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (خاكسترى) و (قانون).

گلاوكِه (r Glauce یونانی) خاكسترى، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (خاكسترى) [از فرشتگان دریا].

گُلباد (b پارسی) بوى گل [از پهلوانان شاهنامه].

گُندَفَرنَه (b پارسی) فرهمندیِ جنگاوران، برساخته از گوند (ارتش، سپاه) و فرنَه (فره، فرهمندی) [شاهی از دودمان سکاهای سیستان، و احتمالا نام رستمِ تاریخی است]

گو (b پارسی) دلیر، پهلوان، از ریشه‌‌ى پارسى باستان گَئو (دلیر، پهلوان) [از پهلوانان شاهنامه].

گوادالوپ (b Guadalope اسپانیایی) رودِ گرگ، از ریشه‌‌ى لاتین gua (رود)، حرف ربطِ delو lupus (گرگ).

گوتْخى (b Gutxi باسك) كوچك

گودِآ (b سومرى) كسى كه به قدرت فراخوانده شده، از ریشه‌‌ى سومرى [شاه لاگاش در 2150پ.م].

گودآلیم (b سومرى) هیولای گاو وحشی [شاهی در میانرودان باستان که به دست نینورتا کشته شد]

گودرز (b پارسی) سرآمدِ پهلوانان، از ریشه‌‌ى پهلوى گُتَرْز [پهلوانى مشهور در عصر اشكانى، سپهسالار ایران در شاهنامه].

گورتِیرْن (b Gwrtheyrn سلت) برترین پادشاه، از ریشه‌‌ى ولشىِ gwr (برتر) و theyrn (شاه).

گورخان/گوركان (b تركى) شاهِ سرزمینهاى پهناور، از ریشه‌‌ى تركى گور (پهناور، جهان) و خان (ارباب، شاه) [موسس دودمان گوركانیان].

گوردون (b Gordon آنگلوساكسون) تپه.

گوردون (r Gurdun آلمانى) حكمت الهى، از ریشه‌‌ى نوردیک باستان gud (خدا) و run (دانش رمزآمیز) [زنِ سیگورد در اساطیر ژرمنى].

گورْكا (b Gorka باسك) جرج

گورگون (r Gorgon یونانی) دیو، هیولا، از ریشه‌‌ى یونانی باستان (عفریت مادینه) [عفریتهایى كه به جاى مو مار داشتند و نگاهشان آدمیان را سنگ مى‌‌كرد].

گورو (b Goro ژاپنی) پسر پنجم.

گوسَلَه (b هندی) آخورِ گاو، برساخته از ریشه‌ی سانسکریت گو (گاو) و سَلَه (خانه، آخور) [لقبِ ماکالی کوسله از راهبان نامدار بودایی]

گوشَکا (b هندی) گاوِ مقدس سکاها (؟) برساخته از گَئو (گاو) و سکا (؟) [راهبی سکا-تخاری که دین بودا را به بلخ آورد]

گوماتا (b Geomataپارسی) دانا به صفت گاوان، از ریشه‌‌ى پارسى باستان گَئو (گاو) و ماتَه (دانستن) [بردیاى دروغین كه به دست داریوش كشته شد].

گومِر (b Gomer عبرى) كمال [پسر یافث، جد زردپوستان].

گونْزالو (b Gonzalo آلمانى/ اسپانیایی) نبرد رهایى‌‌بخش، از ریشه‌‌ى آلمانى باستان gund (نبرد) و salvo (نجات دادن).

گونْگونوم (b سومرى) صداى طبل جنگ، از ریشه‌‌ى سومرى [شاه لارسا در اواخر هزاره‌‌ى دوم پ.م].

گویاتْلاى (b Goyathlay سرخپوستى) كسى كه خمیازه مى‌‌كشد، اصم اصلىِ جِرونیمو است [آخرین رئیس قبیله‌‌ى آپاچى].

گویبنیا (b Goibnia سلت) آهنین، از ریشه‌‌ى ایرلندى باستانِ gobha (آهن) [خداى آهنِ ایرلندى‌‌ها].

گویبْنیو (b Goibniu سلت) آهنگر، از ریشه‌‌ى ایرلندى باستان gobha (آهن) [خداى آهنگرى].

گویلدْهِرن (b Gwilherm آلمانى) همان ویلیام است.

گیدِئون (b Gideon عبرى) بُرنده، تیز (صفت جنگجو).

گیلْبرت (b Gilbert آلمانى) وثیقه‌‌ى درخشان، امانت نورانى، از ریشه‌‌ى آلمانى gil (امانت) و bert (درخشان).

گینا (r Gina ژاپنی) نقره‌‌اى.

گیو (b پارسی) پهلوانانه؟، از ریشه‌‌ى اوستایى گَئِوَنى كه در پهلوى به ویر تبدیل شده است [پدر گودرز].

 

 

ادامه مطلب: حرف ( ل )

رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب