ادبیات

ادبیات گمانه‌زن که برخی آن را نمودِ ادبی امر فنتاستیک می‌دانند، زیرمجموعه‌ای است ‌از ادبیات ژانری یا آثار ادبی و اقتباس‌های آن، که ادبیات علمی‌-تخیلی، فانتزی، وحشت و کاراگاهی را شامل می‌شود.

امروز، اگر شعر سترگ از مردمان برنمی‌آید، تا حدودی بدان دلیل است که سترگ زیستنی که زندگی را شاعرانه می‌کند از یادها رفته است.

در کناره‌ی کاخ‌های باشکوه ادب پارسی، آلونک‌هایی را می‌بینیم که رعیت‌هایی مغرور بر پا کرده‌اند و شادمان‌اند از این که در آشوبِ زمانه‌ی ما، می‌توانند دست‌ساخته‌ی خود را با انباشتِ هنر نیاکان‌شان در ترازوی مقایسه بنهند.

گفت‌وگو مسعود لقمان با شروین وکیلی و دیگر پژوهشگران درباره‌ی برترین حافظ‌شناس و بهترین حافظ‌پژوه

معشوق آسمانی مولانا، یعنی همان کسی که مهر را ممکن می‌کند و پیمانِ آفریننده‌ي شادی را بر می‌تابد، صورتی زمینی‌شده از خداوند است. یعنی سرشتی است که در قالبی گیتیانه به صورت انسان بازنموده شده است.

مقصد؛ ناپدید است و راه؛ ناشناخته و گذرگاه؛ پرمخاطره و ناپیموده، اما جهت به سوی اختری تابناک است و سرزمین؛ مقدس و ورجاوند.

شاهنامه بدان دلیل خاص است که متنی کاملا انسان‌گرایانه است. تمام بازیگران اصلی آن انسان هستند و فردوسی در تمام موارد ذهنیت ایشان و حساب‌وکتاب‌ها و دلایل انتخاب‌هاشان را توضیح می‌دهد.