بایگانی برچسب: شروین وکیلی

بنده با وجود لینت قلم و کثیرالچاپ(‍!)بودن در نوشتن منظمِ یادداشت‌های کوتاه استمراری ندارم و درست مثل الگوی مارک تواین نوشتنِ وب‌نویس را بارها آغاز کرده‌ام و نمی‌دانم چرا هنوز به انجام نرسیده است.

اوج در تاريخ، عبارت است از لحظه‌هايي كمياب كه ضرورت اخلاقي و ضرورت فلسفي با هم در آن تلاقي مي‌كند. درست شبيه به جايي كه امروز بر آن ايستاده‌ايم.

این نوشتار برای آن پرداخته شده است تا روند ظهور تدریجی شکلی ویژه، استانده و هنجارین از “من” را از خلال بازی‌هایی مشابه دبلنا وارسی کند. بازی‌هایی که عمومیت و شمول بسیار دارند و ...

مرگ، غایتی قطعی و پایانی گریزناپذیر است که داستان زندگی ما در پیوند با آن معنا می‌یابد یا پوچ می‌شود. از این رو نگریستن به آن، به‌یادآوردنش و فهمیدنش وظیفه‌ای است که جویندگان زندگی معنادار ناچارند برآورده‌اش سازند.

شاهنامه بدان دلیل خاص است که متنی کاملا انسان‌گرایانه است. تمام بازیگران اصلی آن انسان هستند و فردوسی در تمام موارد ذهنیت ایشان و حساب‌وکتاب‌ها و دلایل انتخاب‌هاشان را توضیح می‌دهد.

در نوشتار کنونی، بیش‌تر این متن را به عنوان گفتمانی جدلی تحلیل می‌کنم. گفتمانی که به تعارضی در بين پیش‌فرض‌های میان مسیحیان، زرتشتیان و پیروان آیین زروان تأکید دارد.

شالوده‌های نظری هویت ایرانی به آموزگاری شروین وکیلی بررسی می‌شود.

کتاب حکیم رازی متنی است خواندنی، بسیار آموزنده و از سویه‌هایی بسیار چالش‌برانگیز. در این کتاب خواننده با سیمایی متمایز و تا حدودی ناشناخته از رازی روبرو می‌شود.

تا زمانی که در ایران‌زمین نسخه­ای درون‌زاد و بومی از تمدن مدرن بازسازی نشود و دست‌مایه‌ی بازتعریف هویتی جمعی قرار نگیرد، قوم با قوم و فرقه با فرقه در این زمینه خواهند ستیزید...

در این نمآهنگ شروین وکیلی از آغاز تصوف ایرانی در ایران پس از اسلام می‌گوید.