بایگانی برچسب: شعر نو

امروز، اگر شعر سترگ از مردمان برنمی‌آید، تا حدودی بدان دلیل است که سترگ زیستنی که زندگی را شاعرانه می‌کند از یادها رفته است.

در کناره‌ی کاخ‌های باشکوه ادب پارسی، آلونک‌هایی را می‌بینیم که رعیت‌هایی مغرور بر پا کرده‌اند و شادمان‌اند از این که در آشوبِ زمانه‌ی ما، می‌توانند دست‌ساخته‌ی خود را با انباشتِ هنر نیاکان‌شان در ترازوی مقایسه بنهند.