داستان وب‌نویسی ما!

شروین وکیلی- از مارک تواین نقل کرده‌اند که گفته بود: «کی گفته ترک‌کردن سیگار کار دشواری است؟ من خودم دست کم 200 بار این کار را کرده‌ام!»

حالا ماجرای ماست و نوشتن وب‌نویس در دنیای مجازی. دوستان و یاران و همراهان بی‌تردید در سال‌های گذشته این نکته به دستشان آمده است که بنده با وجود لینت قلم و کثیرالچاپ(‍!)بودن، در نوشتن منظمِ و پیاپیِ یادداشت‌های کوتاه استمراری ندارم و درست مثل الگوی مارک تواین نوشتنِ وب‌نویس را بارها آغاز کرده‌ام و نمی‌دانم چرا هنوز به انجام نرسیده است. به هر روی، هر بی‌نظمی و عادت ناپسندی با حضور دوستان منتقد و سختگیر رفع می‌شود و امید دارم که در پیِ گردآمدن دوستان گرامی و بزرگوارانی که خیمه‌ی این تارنما را برافراشتند، کار نوشتنِ گاه به گاهِ وب‌نوشته‌هایی در این وب‌گاه نیز به سامان برسد و بشود که هر از چندی دوستان را با چند سطری به ستوه آوریم.

اما این نخستین یادداشت از این دور جدید وب‌نویسی این جانب با امری خجسته همراه شد که همانا راه‌اندازی تارنمای سوشیانس با شناسه‌ی (ir) باشد و این مهم جز با همت دوستان و مهر یاران ممکن نمی‌گشت. درست مانند تارنمای گروه سوشیانس (net) که با پایمردی دوستانم مهندس امیرحسین فصیحی و کسرا تهرانی و سایر اهل قبیله‌ی فن‌افزار به بار نشست، در مورد این تارنمای تازه هم مدیون دوستان نازنینم آقای مسعود لقمان و بانو نیلوفر احمدپور هستم که با خورشیدی‌ها و زروانی‌ها به انجام این مهم همت گماشتند و درفش این تارنما را نیز بر آسمان مجازی بالا بردند. گردآمدن این مجموعه از دوستان با توانایی‌های خاص و عجیب و غریبشان همه‌ی ما را به یاد ماجرای لیانگ شامپو انداخت و چون رفقا شرط حضور خودم در این تارنما را نوشتن وب‌نویس دانستند، دست به نوشتن بردیم که شاید با این ضرب و زور، این دفعه دیگر وب‌نویسی‌مان به جایی برسد و شکل و شمایلی و دوام و قوامی بیابد.

23 خردادماه 1390