پنجشنبه , آذر 22 1403

دیباچه

دیباچه

این نوشتار چهار مقاله را در بر می‌گیرد که موضوع محوری‌شان شیوه‌ی صورتبندی مفهوم من در ایران زمین است. این نوشتارها به دنبال نقد تصویر مرسوم و رایجی پدید آمده که ۱) مفهوم من را در سطحی جهانی امری مدرن و نوپدید و بی‌پیشینه قلمداد می‌کنند؛ و ۲) به عقب‌ماندگی و ابتدایی بودنِ پیکربندی «من ایرانی» در عصر پیشامدرن فتوا می‌دهند. یعنی هدف از نگارش این نوشتارهای نشان دادن این حقیقت بوده که مفهوم من در ایران زمین به شکلی متمرکز و پیچیده موضوع اندیشه و مدل‌سازی نظری بوده و در شعر شاعران نامدار در قالبی دقیق و روشن بازتاب داشته است. برای نشان دادن رویکردهای فهم و بیان مفهوم من سه شاعر با رویکردهای متفاوت را از زمانها و قلمروهای جغرافیایی متفاوت در نظر گرفته‌ام: مولانای بلخی، حافظ شیرازی و بیدل دهلوی.

همه‌ی مقاله‌های این مجموعه پیشتر در همایشهای علمی ارائه شده‌اند. پژوهش درباره‌ی مفهوم من در مثنوی معنوی را با تمرکز بر داستان شیر و نخجیران نخست در سخنرانی‌ای در ایوان شمس اراپه کردم که به همت موسسه‌ی سروش مولانا برگزار شد. سخنم درباره‌ی حافظ در همایش بین‌المللی حافظ و بحثتم درباره‌ی بیدل در عرس‌های دوم و چهارم بیدل تهران به صاحب‌نظران عرضه شد.

 

ادامه مطلب: بخش نخست: شیر حق (۱)

رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب