فرگشت – بخش نخست – فصل نخست – سلسله مراتب

بخش نخست تعريف انسان

فصل نخست: سيستم‌هاي پيچيده

سلسله‌مراتب[1]

اگر سيستم‌ها را بر اساس درجه‌ی پيچيدگی‌‌‌شان مرتب كنيم به يك نظام لايه‌بندی می‌‌‌رسيم كه هر سيستمی، بر اساس درجه‌ی پيچيدگی‌اش، جايگاهی در آن می‌‌‌يابد. با توجه به این‌که يكی از شاخص‌های تعريف پيچيدگی تعداد عناصر درونی سيستم بود، اين ساختار لايه‌بندی تا حدودی با اندازه‌ی سيستم‌ها (يعنی مقدار كّمی ماده/ انرژی/ اطلاعات در آن‌ها) هم‌خوانی پيدا می‌‌‌كند. به اين ترتيب، می‌‌‌توان لايه‌های موجود در اين سلسله‌مراتب پيچيدگی را بر اساس اندازه‌ی سيستم‌ها مرتب كرد و با كمی ساده‌انگاری پيچيدگی را به محور اندازه تحويل كرد. به اين شكل، سلسله‌مراتب پيچيدگی به صورت سيستم‌هايی كه در درجات بزرگ‌نمايی گوناگون قابل مشاهده هستند جلوه می‌‌‌كند. به اين ترتيب، از سطح ابعاد پلانكی (10^-40متر) و پديدارهای كوانتومی به سطح مگاپارسك‌‌‌ها و پديدارهای كيهان‌شناختی می‌‌‌رسيم. نكته‌ی جالب این‌که نظام دانايی ما نيز در طول محوری مشابه با اين لايه‌بندیِ پيچيدگی شكل گرفته است و شاخه‌های گوناگون علم تجربی (فيزيك، شيمی، زيست‌‌‌شناسی و…) را می‌‌‌توان به عنوان نظام‌های دانايی متمركز بر سطوح گوناگون پيچيدگی در نظر گرفت.

[1]. hierarchy

ادامه مطلب:بخش نخست – فصل نخست – هم‌افزایی

رفتن به: صفحات نخست و فهرست کتاب