نگاهی به چکیده‌ی کتاب

نگاهی به چکیده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی کتاب

تفاوت افراد خلاق و باهوش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های عادی عبارت است از:

خلاق باهوش

1- پرداختن به مسائل نو با روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تازه مسائل آشنا با روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تکراری

2- علاقه و تسلط به چند حوزه ی دانایی تخصص در یک زمینه

3- روحیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی بازیگوشانه روحیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی خشک و جدی

4- ارتقای مسئله به معمایی پیچیده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر ختم مسئله با یک راه حل

اساطیر خلاقیت

خلاقیت موهبتی استثنایی، ذاتی و فراطبیعی است و افراد خلاق از جنس، سن، نژاد، و ویژگی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مادرزاد دیگری برخوردارند، که در همه یافت نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
خلاقیت نیرویی است که باید برای حل مسائل مهم و رسیدن به دستاوردهایی بزرگ مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین تفکر خلاقانه با زندگی روزانه و عادی مردم بیگانه است.
افراد خلاق انسان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی منزوی و کنده شده از جامعه‌‌اند که نوآوری‌‌های بزرگشان را در تنهایی و فارغ از ارتباط با مردم اطراف‌‌شان پدید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آورند.
دستاورد خلاقانه، چیزی است کاملا ذوقی و شخصی، که نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند با سفارش و تشویق و برنامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ریزی بیرونی آفریده شود.
افراد خلاق انسان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی رنج کشیده‌‌اند که به دلیل پرداختن به استعدادهای درخشان خود در انزوا و فقر و ناکامی روزگار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذرانند و بار سهمگین این موهبت را با تلخی به دوش می کشند.

ماهیت خلاقیت

1- نگرش رمانتیک: خلاقیت امری فراطبیعی، غیرعادی و غیرقابل تحلیل است که تنها در نوابغی بزرگ که سرشتی متمایز از بقیه دارند، ظاهر می شود.

2- نگرش تحویل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گرا: خلاقیت چیزی جز فعالیت عادی مغز نیست که با سرعت و دقتی بالاتر از حالت عادی انجام شده باشد.

3- نگرش عصب-روان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شناسان: خلاقیت شکلی از پردازش اطلاعات در مغز است و از این رو پدیده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای زمینی و طبیعی محسوب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. اما از نظر کیفی تفاوت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی با کارکرد عادی ذهن دارد.

سطوح خلاقیت:

1 – نگرش زیست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شناسانه: خلاقیت توانایی ذهنی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایست که برای تحمل شرایط ابهام آمیز، استخراج مسائل نو از آن، و حل کردن آن مسائل تکامل یافته است.

2 – نگرش روان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شناسانه: خلاقیت توانایی آشتی دادن امور متضاد و تفکر ژانوسی است.

3 – نگرش جامعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شناسانه: خلاقیت توانایی فاصله گرفتن از روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های هنجارین حل مسئله و پرسه زدن در فضاهای ابهام‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آمیز پیرامون مسائل است.

افراد در برخورد با مسائل به سه رده تقسیم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند:

هنجارها: از روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مرسوم و جا افتاده استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.
ناکام ها: می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کوشند از روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی نوآورانه و غیرهنجارین استفاده کنند، اما از حل مسئله ناتوان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مانند.
خلاق ها: در فضای ابهام‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آمیز پیرامون مسئله پرسه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌زنند و روشی نو برای حل آن پیدا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.